یک آیه بسیار مهم، این آیه خیلی مهم است. یک آیه کوچولو.اما خیلی حرف اساسی است از حرف های اساسی فوق حد فکر ما. خدای متعال یک عده از بندگان خاص خودش را که این ها عرش نشین بودند، این ها عرش نشین بودند؛ به میان ما خاک نشینان فرستاده است که ما را به همراه خودشان به عرش ببرند. ما، همه ما، همه ما توانایی و استعداد رفتن این راه را داریم. می توانیم همراه آن ها به عرش برویم. این ها یعنی چه؟ واقعا واقعیت دارد. فقط ای کاش که ما یک ذره اش را چشیده بودیم. بقیه اش را می توانستیم باور کنیم.

ممکن است بعد از روز هشتم که روز شهادت حضرت عسکری علیه السلام است، یک مجلس های جشنی باشد. ببینید جشنی که اهل بیت آن را می پسندند، جشنی نیست که در آن یک ذره سر سوزن خلاف باشد. خلاف اخلاقی و خلاف شرعی.
ببینید یک حرف بدی هم می زدند که دیگر نمی شود آدم از این بدتر بزند. می گفتند پاک دامن ترین موجود عالم از بدترین اعمال شرعی خشنود می شود. شما از این حرف بدتر نمی توانستی بزنی. اگر حساب و کتابی در عالم هست، یک روزی می ایستی و جواب این حرف و این کاری که کرده ای را می دهی. آن وقت یک حرف هایی را هم نمی شود جواب داد

گفتند یک کسی مجلسی مثل مجلس ما داشت. یک کمی جا تنگ بود. گفت آقایان بلند شوند و یک قدم جلو بیایند. خب آقایان بلند شدند.و یک قدم جلو آمدند. ایشان گفتند آقا همه حرف ها همین بود. همه پیغمبرها و انبیاء و اولیاء آمده اند بگویند یک قدم جلو بیایید. ما حرف مان را زدیم دیگر. برویم پی کارمان. یک قدم بیایید جلو

ما یک بعدی داریم که آن خیلی مهم است. چرا خیلی مهم است؟ چون تمام سرنوشت ما تا قیام قیامت، تا ابد در آن بعد است. ما آن را ... [در آیه 39 سوره مریم می فرماید:] وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ آنها را از آن حسرتی که برایشان پیش خواهد آمد، [انذار بده.] روز قیامت را یوم الحسرت می گویند. یوم الحسرت. روز حسرت. روز حسرت برای چه کسی حسرت است؟ برای اولین و آخرین حسرت.