اما خب اگر آدم سنش کم باشد و حمد و سوره اش غلط باشد به زودی می تواند درست شود. خیلی طول نمی کشد. پس یک نماز تمام، یک وضوی تمام دو سه ساعت وقت می خواهد.
هرنمازی که شما می خوانی، قوی تر می شوی. متاسفانه این نمازهای ما اینطوری نیست. لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ. حالا هر خوبی دیگر را شما می توانی جای لَئِنْ شَكَرْتُمْ بگذارید. بفرمایید لَئِنْ صَلَّیتُم. اگر نماز بخوانید ما شما را می افزاییم. شما را. یعنی شخصیت شما را. هیچ چیز او را خورد نمی کند.
اگر کسی علاقه به خواندن سوره یس داشته باشد عاقبت به خیر می شود. اگر هر روز بخواند عاقبت به خیر می شود. فقط یک نکته است که قبلا هم عرض کرده بودیم.
امروز، امروز. کافران از دین شما ناامید شدند. امروز من دین شمارا کامل کردم. این کامل کردن مربوط به چیست؟ ما نماز را می دانیم.
حالا باز هم عرض می کنیم این عید، عید ما که نیست. عید شماست. یعنی بیشتر از اینکه به ما منصوب باشد، به شما منصوب است. اگر ما شیعه بودیم، خب عید ما هم بود. من جرئت نمی کنم حتی دوستدار هم بگویم.
اولین چیزی که آدمی در بهای انجام نماز درست، باید بدهد این است که گناه نکند! گناه نکند! اگر توانست صد درصد گناه نکند این خواهد توانست که وظائف واجبش را درست انجام بدهد! درست انجام بدهد!
آقا این عید که عید ما نیست. عید شماست. در اصل عید شماست. بنابراین اگر ما درخواست عیدی کنیم جا دارد.
آدم گرفتار گناهش می شود. مگر اینکه جبرانش کند. مگر اینکه جبرانش کند. اگر جبران کنی، خب هیچ مشکلی نداری.
یک جایی را خدای متعال خلق فرموده. آنجا باغ های سرسبزی ست که زیر درختانش نهرها جاریست. بعد اضافه می فرماید که کسانی که در آن جایگاه اند، به سلطنت مطلق رسیده اند. به سلطنت مطلق رسیده اند. همه چیز دارند. هرچه بخواهند برایشان هست، هرچه بخواهند برایشان هست. هرچه بخواهند برایشان حاضر است.
پاکی های عملی، پاکی های موهبتی مثل پاکی ماه رمضان و ماه محرم با هم جمع می شود و به پاکی نفس و جان آدم تبدیل می شود.
بنابراین اگر کسی مواظب رفتار و اعمال خودش نباشد، رحمت خدا از او می گریزد. نسیم رحمت به جانب او نمی وزد. اگر بخواهد گاهی رحمت خدا به سوی او بیاید باید مواظبت اعمال و رفتار خودش باشد. این یک مرحله است.
قدم اول این است که من گناه نکنم. بعد یواش یواش فکر گناه هم نکنم. بعد یواش یواش اخلاق بد را هم کنار بگذارم. اینها همه موانع راه ذکر خداست. موانع راه ذکر خداست. ذکر خدا در دلی که بخل دارد، نیست. اصلا نمی آید. در دلی که حسد دارد اصلا نمی آید. در دلی که از محبت دنیا سرشار است، مثل ماها، اصلا نمی آید.
. حوادث سهمگین و خطرناک پیش آمده. این نمی ترسد. خودش را نمی بازد. امتحانات بزرگ پیش آمده. امتحان مالی پیش آمده. این با خونسردی از کنار یک مال بزرگ می گذرد. اعتنا نمی کند.
حرف های خوب، فقط حرف است. حرف است. اگر اینها به واقعیت تبدیل نشود، آنجا برای این غیر واقعیت ها اصلا جا نیست. همه را آدم می گذارد و می رود.
وقتی انسان قدرت اداره خودش را طبق فرمان عقل به دست بیاورد می تواند به قدرت اداره جهان هم برسد. ببینید در میان این نیروها نیروی عقلانی انسان است که درواقع برترین این نیروهاست.
وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ. یک دسته در به دست آوردن خیرات سبقت می گرفتند. بعد فرمود که ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ. خیلی است ها. در قرآن اینجور فضل الکبیر کم است.
حالا می خواهم یک آیه برای شما بخوانم که بگویم ... قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ. قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ [15 مائده]. برای شما از طرف خدا یک نور و یک کتاب آشکار آمده است. راه را نشان می دهد.
وقتی آدم می تواند یک وضوی تمام بگیرد، یک نماز تمام بخواند که یک شخصیت، یک شخصیت تمام داشته باشد. شخصیت تمام. وضو گرفتن آب ریختن به صورت و دست و اینها هست؛ اما نیست.
انسان یک قدری دارد. حیوانات یک قَدَری دارند. فرشتگان یک قَدَری دارند. هر کدام به قَدَر خودشان خلق شده اند. حد و اندازه تعیین شده از طرف خداوند تبارک و تعالی. مخلوق خدا هستند. هر کس قَدَر خاص خودش را دارد.
فرمایش امیرالمومنین در نهج البلاغه است که یک مضغه ای در انسان هست. یک گوشتی است که اگر او سالم باشد، همه بدن سالم است. سالم است یعنی از نظر رفتار و اعمال. و اگر او خراب باشد، همه اعضا و جوارح خراب است.